Üzülürüm Şiiri - Muammer Yalçın

Kendimle benliğimle açılır aram
Üzülürüm seni andığım an da
Her defada sanki deşilir yaram
Süzülürüm seni andığım an da

Düşünmeyi bilmem sağlam kafayla
Kaynar su dökülür sanki kofayla
Gezer dolaşırım cevrü cefayla
Büzülürüm seni andığım an da

Öpülesi o al gamzeli yüzün
Gitmez hayalimden kirpiğin gözün
Acıtır içimi verdiğin sızın
Ezilirim seni andığım an da

Mazi suratıma vurur patağı
Cillenir ruhumda çile otağı
Başlar yüreğimin panik atağı
Çözülürüm seni andığım an da

Yalçınım acaba kimlere çatam
Bağışlanır gibi değil ki hatam
Layığım belki de bu cezaya tam
Kızılırım seni andığım an da