Üzülürüm Şiiri - Cafer İslah

Gelinler,
Belki kızacaklardır ya,
Ama iki insana üzülürüm.
Biri gelinlere,
Gelin gidecek uzaklara,
Bilmediği bir dünyaya.
Kendimi onun yerine koyarım,
Üzülürüm.

Ne düşünüyor derim,
Neler yaşıyor diye sorarım,
Onun gibi hissetmeye çalışırım,
Üzülürüm.

Diğeri,
Ölen insanlara üzülürüm,
Düşmüştür ya toprağa,
Yarım bırakmıştır bütün planlarını heveslerini,
Daha çok erken derim.
Kendimi onun yerine koyarım,
Üzülürüm.

Kalabalık,
Dönüp gelirken,
Kalakaldığında mezarda.
Bir gün bende aynı olacagım,
Ürperirim,iliklerime kadar.
Kendimi düşünürüm,
Üzülürüm.