Üzülürsün Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Dönüp bakıp anılara
Daldığında üzülürsün
Akıl yorup konulara
Bulduğunda üzülürsün

Bulunca hatayı suçu
Evir çevir başka açı
Kim eyledi Gönül göçü
Bildiğinde üzülürsün

Sen eyledin gönül göçü
Hiç kimseye atma suçu
Tel tel tutup güzel saçı
Yolduğunda üzülürsün

Yapışır yakana çile
Yürek acın gelmez dile
Yalancı tebessüm ile
Güldüğünde üzülürsün

Ahını aldın bu kulun
Sözün hançer kanlı dilin
Açamadan gonca gülün
Solduğunda üzülürsün

Ömür geçmez ki bu ahla
Ya bir gece ya sabahla
Ve baş başa bu günahla
Kaldığında üzülürsün

Bu pişmanlık geçmez hemen
Bir asra bedeldir zaman
Dileyince sen de aman
Yıldığında üzülürsün

Yak bu kulu ve sen yaşa
Hiç suçsuzum deme boşa
Elbet bir gün aklın başa
Geldiğinde üzülürsün

Duymadın ya niyazımı
Giydiğimde beyazımı
En sonunda namazı mı
Kıldığında üzülürsün