Üzülürsün Şiiri - İbrahim Halil Demir

Beni terk edip gittikten sonra,
Hatıralarıma sarıldım.
Seni tanıyan herkese darıldım.
Doyamadığım sevdanla ikiye yarıldım.
Bana göre olmayan aşklarla karıldım,
Görürsen halimi üzülürsün.

Sevda sofrasına oturmadan doydum.
Ateşten gömleği giyer giymez soydum.
Bu sevdaya en güzel adı ben koydum.
İsmini yalçın kayalara sabırla ben oydum.
Görürsen halimi üzülürsün.

Muhabbetime karşılık görmeyince üzüldüm.
Yetim çoçuklar gibi kabuğuma çekilip büzüldüm.
Dişisini kaybetmiş turna misali yükseklerden süzüldüm.
Sevda çarmıhlarında aşkınla sayıklayarak yüzüldüm.
Görürsen halimi üzülürsün

Zifiri karanlıklarda yine seni andım.
Hemen çat kapı gelirsin diye sandım.
Nerede bir sevdalı varsa ona kandım.
Kötülük bilmeyen yüreğimden dolayı habire yandım.
Görürsen halimi üzülürsün

Senin hayrına kıymet gördüm sayıldım,
Sevda tarlalarında kuzular gibi meleyip yayıldım.
Kendimden geçmiştim sesin duydum ayıldım.
Sesin sedan kulağıma gelmeyince bayıldım.
Görürsen halimi üzülürsün.
30/10/2006