Üzülür müsün? Şiiri - Halil Yılmaz Hıtmiye

Hayale sığmaz
Düşlere ziyan baharlarımın
Nemli, neşeli
Ilık ılık esen
Rüzgârları gibisin
Çektiği acılara
Takâtı tükenmiş birisin

Onulmaz yüreğimin harlı ateşi
Şimdi sen
İçime sığmayan
Tattığım ilk sevgim
Ürkek ürkek öptüğüm
Utangaç
Masum ilk kız gibisin

Ölürsem
Üzülür müsün, demiştin
Üzülmek, kahrolmak ne kelime
Sen olmayınca ……….
Yokluğunun kör gözleri
Kızgın demirler gibi
Çöker gözlerime
Hain bir eşkıya olur
İner yollarıma
Akar, abanır üstüme

Tanrıdan dileğim
Acını göstermesin
O anı yaşatmasın

Senden önce...
Yaksınlar
Asi’nin serin sularına
Döksünler küllerimi
Üzerimden geçerken
Belki hüzünlenir
Belki anarsın beni