'Üzülünce nasıl uyur insan? '
gibi şeyler diyen biri vardı bir zamanlar,
sanki meraktan.
Tek dişi kalmışlık, Avusturya; ve kasap işçiliği, her sabah.
Cevap, olmalı ki; 'İnsan, yatar uyuyamaz'.
Uyur ama düşünmekten bıkamaz.
Pır pır döner gölgeler.
Şuna bak sen, şu afacana;
damacana dama cana bohçana
Yağ bakkalda saçında dalga
Üzülünce nasıl uyur'muş insan
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 00:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!