Üzülmüyorum! Eskisi kadar güneş gözümü almıyor.
Her aklıma gelişinde ruhumu dindiren o türkü çalmıyor.
Kap kara oldu elim, kalemim ve fırçam artık al çalmıyor.
Kendimi yüksekte bilirdim, gördüm ki gökyüzü alçalmıyor.
Anladım ki, yokluğunun varlığı can özümü sarmış.
Üzülmüyorum! Sadece zaman ve rüyalarım salmıyor,
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Evet yokluğun yok edilmesi
Varlığın var olasıyla mümkün
olmuştur.
Demek ki var imkanat neviindendir.
TEBRİKLER ŞAİRİM...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta