Üzülmüyorum! Eskisi kadar güneş gözümü almıyor.
Her aklıma gelişinde ruhumu dindiren o türkü çalmıyor.
Kap kara oldu elim, kalemim ve fırçam artık al çalmıyor.
Kendimi yüksekte bilirdim, gördüm ki gökyüzü alçalmıyor.
Anladım ki, yokluğunun varlığı can özümü sarmış.
Üzülmüyorum! Sadece zaman ve rüyalarım salmıyor,
Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Devamını Oku
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.
Evet yokluğun yok edilmesi
Varlığın var olasıyla mümkün
olmuştur.
Demek ki var imkanat neviindendir.
TEBRİKLER ŞAİRİM...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta