Üzülmüyorum! Eskisi kadar güneş gözümü almıyor.
Her aklıma gelişinde ruhumu dindiren o türkü çalmıyor.
Kap kara oldu elim, kalemim ve fırçam artık al çalmıyor.
Kendimi yüksekte bilirdim, gördüm ki gökyüzü alçalmıyor.
Anladım ki, yokluğunun varlığı can özümü sarmış.
Üzülmüyorum! Sadece zaman ve rüyalarım salmıyor,
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.