Üzülmeyecek misin? Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ömrüm kısaldıkça günüm değerleniyor,
Her günüm Reşat Altını değerinde anam-babam,
Doğan güne boynum eğri,
Batan güne eyvah ki; eyvah…
Geleceksen, artık gel uzaklardan,
Ne olacağı belli mi
Sabah?

Bir bakarsın; el çekip gitmişim dünyadan,
Ayakizlerimi rüzgarlar alıp götürmüş,
Sesim silinmiş ormandan, denizden,
Kıyıdan, yamaçlardan,
Bir bakarsın; benimle birlikte
Ziyan olup gitmiş karasevdam,
Artık ne sana sevdalanan,
Ne ayaklarının dibinde ağlayan,
Ne de çilelerine ve zulmüne Eyüp Peygamber misali
Dayanan.

Aramayacak mısın sanıyorsun mahzun yüzümü?
Üzülmeyecek misin sanıyorsun bir bekleyenin olmadığına,
Bir sevenin, uğrunda bir canverenin,
Seni senden çok düşünen birinin olmadığına
Üzülmeyecek misin sanıyorsun?
Arkamdan gözyaşı dökmeyeceğine inanıyorsan;
Aldanıyorsun.

(GÜVERCİN isimli Serbest Şiirler 'inden > 81-82/100)