Çocuklar, torunlar can ciğer dersin,
Hayatı paylaşır yaşar gidersin!
Tırnağına taş değmesin istersin,
Emeğini bilmez çaban nafile!
Ne çocuğun, ne torunun bu yaşta,
Hiç birisi görmez seni düşünce!
Kırk yabancı, üzülürde haline,
Öz evladın seni görmez düşünce!
Örf, adetini bilmiyorsa bir kişi,
Nasihat etsende çaban nafile!
Taşısanda gece, gündüz sırtında,
Emeğini bilmez çaban nafile!
Bozkurt’um dünyada oldun muzdarip,
Sanma bu konuda bir sen muzdarip!
Seni kınayan da, olur muzdarip,
Dünya üzülmeye değmez unutma!
28.02.2024
Kayıt Tarihi : 9.4.2024 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güncelleme tarihi: 09.04.2024 Günümüz dünyasında istisnada olsa. Zaman zaman yaşandığına tanık olduğumuz. Hazin bir hikayenin özetidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!