Meyve dalı eğerken, huzur göğe değerken,
Gecende ay doğarken, üzülmene gerek yok.
Mana bize gülerken, gündüz ışık elerken,
Sevinçleri belerken, üzülmene gerek yok.
Sabırla aş pişerken, dostlarımız coşarken,
Engelleri aşarken, üzülmene gerek yok.
Ellerimiz tutarken, biri bine katarken,
Hedeflere ererken, üzülmene gerek yok.
Kayıt Tarihi : 29.1.2012 13:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!