Üzülmenden Korkarım Şiiri - Elif Aktan

Seni tanıdakça ben,bazen kendim bulurum,
Yüreğin yaralanmış,üzülmen den korkarım..
Düşünürsen derin den,sana yoldaş olurum,
Ürkerim kıyamam ben,üzülmen den korkarım...

Farkındayım canımsın,sen de sevgiye açsın,
Korkularımı hoş gör, sen tepede yamaçsın,
Beni ilk anlayan sen, inan başımda taçsın,
Ürkerim kıyamam ben,üzülmen den korkarım...

Yüreğin sevgi dolu,hak eden olmamış ki,
Sevda tohumu ekip, içine dolmamış ki,
Seni mutsuz ederken,kimseye sormamış ki,
Ürkerim kıyamam ben,üzülmenden korkarım....

Derin bakan gözlerin, ruhumu okur gibi,
Samimi yaklaşımın,sevdanı dokur gibi,
Sevgi dolu sözler de, bülbüller şakır gibi,
Ürkerim kıyamam ben,üzülmenden korkarım...

KARACAKIZ; Yaralı,ceylan gibi süzülen,
Dört yanı dağılmış,bak sonra olma üzülen,
Dertlerin unutturup,suskun dilin çözülen,
Ürkerim kıyamam ben,üzülmenden korkarım....

02.03.2007/cuma/KARACAKIZ; E.AKTAN