Hiçbir kimsenin kendinden başka bir kimseyi düşünmediği bu alemde, üzülmemek elde değil
İnsanlığın, insan gibi insan olmanın temelinde yatan hoşgörüden en ufak bir eser kalmamışsa; bu demektir ki,
bize bir haller olmuş
İçinde bulunduğumuz bu durumda; kendimi toparlayamazsam eğer, sizi bilmem; ama belli ki ben kalbime yenik düşeceğim!
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta