Üzülmem artık, gittiğin için.
Saniyeler dakikalaşıyor,dakikalar,saatleşiyor.
Zaman geçiyor.
Mevsimler değişiyor.
Yazın yerini sonbahar,sonbaharın yerini kış alıyor.
Her gün,başka birinin yokluğunu yaşıyorum.
Çocukkende böyleydi,zaman geçer,insanlar azalırdı hayatımdan,bazen hayatıma eklenenler olurdu ama ben kazandıklarımdan çok kaybettiklerimin üzerine titrerdim.Titrerdim,çünkü kaybettiklerimin yokluğu üşütürdü beni ve soğuturdu hayattan.Belki de bundandı kazandıklarımın üzerinde pek durmayışım.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta