Üzülmem artık, gittiğin için.
Saniyeler dakikalaşıyor,dakikalar,saatleşiyor.
Zaman geçiyor.
Mevsimler değişiyor.
Yazın yerini sonbahar,sonbaharın yerini kış alıyor.
Her gün,başka birinin yokluğunu yaşıyorum.
Çocukkende böyleydi,zaman geçer,insanlar azalırdı hayatımdan,bazen hayatıma eklenenler olurdu ama ben kazandıklarımdan çok kaybettiklerimin üzerine titrerdim.Titrerdim,çünkü kaybettiklerimin yokluğu üşütürdü beni ve soğuturdu hayattan.Belki de bundandı kazandıklarımın üzerinde pek durmayışım.
Göz göze bir geldik mi
Yalım yalım tutuşur kardan örtüler
Yaklaşan güneşin altında
Açar kollarını pencereler
İyiliğin yolları boyunca
Devamını Oku
Yalım yalım tutuşur kardan örtüler
Yaklaşan güneşin altında
Açar kollarını pencereler
İyiliğin yolları boyunca
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta