Üzülmem artık, gittiğin için.
Saniyeler dakikalaşıyor,dakikalar,saatleşiyor.
Zaman geçiyor.
Mevsimler değişiyor.
Yazın yerini sonbahar,sonbaharın yerini kış alıyor.
Her gün,başka birinin yokluğunu yaşıyorum.
Çocukkende böyleydi,zaman geçer,insanlar azalırdı hayatımdan,bazen hayatıma eklenenler olurdu ama ben kazandıklarımdan çok kaybettiklerimin üzerine titrerdim.Titrerdim,çünkü kaybettiklerimin yokluğu üşütürdü beni ve soğuturdu hayattan.Belki de bundandı kazandıklarımın üzerinde pek durmayışım.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta