Durduramadığım zamana
Engel olamadığım gidişlere
Gülümseyemediğim yaşama
Üzülmem artık,
Son baharsa mevsimim
Kopup giden yaprağıma elveda diyebilmeliyim
Yağmurların damlaları yıkayacak eskimiş kirlerimi
Toprağın ıslanmasına üzülmem artık,
Uykular kaçar olmuş yarin gözlerinden
Geceleri mekan tutmuş,sabahlar olurmuş
Kaçan sadece uyku olmasa da
Giden hiçbir şey için üzülmem artık
Umut yaşamın iksiriymiş
Beklentiler, sevinçler,kederler umudun eseriymiş
Umut olup sonra unuttururmuş kimisi
Unutturanlar için üzülmem artık,
Yol, yolcuyla gidilirmiş
Yola gitmek için yürüdüğün dönüyorsa yarıda
Adını kalbine yazdığının üstünü çiziyorsan
Üstüne çizgi atılan için üzülmem artık.
Kayıt Tarihi : 5.6.2015 01:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/05/uzulmem-artik-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!