Hasretine alıştım artık canım yanmıyor,
Şimdi gözüm açıldı kolay kolay ezilmem,
Yemin etsem faydasız kimseler inanmıyor,
Varlığında gülmedim yokluğunda üzülmem.
Gündüzümü geceye katıp giden hayırsız,
Aşkımı üç kuruşa satıp giden hayırsız,
Arkamdan yalan yanlış atıp giden hayırsız,
Varlığında gülmedim yokluğunda üzülmem.
Heveslisi değilim arkandan yas tutmaya,
Döner diye bekleyip çürüyüp pas tutmaya,
Gözüm unuttu sıra gönlümde unutmaya,
Varlığında gülmedim yokluğunda üzülmem
Kayıt Tarihi : 18.4.2017 18:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/18/uzulmem-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!