Üzülmeleri Kovsak Ülkemizden

durup bir yerlerde böceklere baksam
bir böcek
bir uğur böceği mesela
gelip konsa elime

sevsem onu
fısıldasam
bütün güzel sözcükleri
sonra üflesem birden

durup bir yerlerde
bağırsam kayalıklara
yankısı gelip vursa kulağıma
mutlulukla dolsa yüreciğim
sonra koşsam
koşsam geçmişteki bir yol boyunca

durup bir yerlerde
çarşı pazar seyretsem
bir anne çökelek alsa çocuğuna
selo çökeleğin yararlarını anlatsa yine
gülsem
hem de katıla katıla
çocukluğumun umarsız gülüşleriyle

sonra
habibi neccar dağına çıksam
bütün
ayaklarımın altında
geçmişin dünün bugünün ve de yarının Antakya'sı
geçmiş uygarlıklara selam salsak
kırk günde batmazsa şehir
buradan kardeşlik ve dostluk göndersek

sonra özlemi içimde duran
o mahzun şehrimin
yanan gecelerine hüzün örtsem
söner mi alevleri bilmem
ve elini tutsam
götürsem bir köy evine
sarılır mısın bütün her şeye rağmen
gömülür müsün sol göğsümün bitimsiz derinliklerine

güneşi saklayan şu buluttan
bir pegasus çıksa
götürse doyumsuz çocukluk düşlerime
daha da iyisi
götürse eski zaman yolculuklarıma
yeniden görünse
mercimek tepesinde murat nehri
pertek üstünden baksa süpürgeç dağı bize
sitem etse yokluk yılları
kırklardan inse düzgün baba
geçmiş dünü bugünü
yeniden lütfetse hani

ve sen
her zamanki gibi karar versen
tabii ki benim yerime
hangisini seçerdin
kendin için
benim için

sen yine de de ki
''kan her dönemde kandır''