Üzülmektense Şiiri - Güven Kırma

Sana nasıl aşık olmuş,
Ne çok sevmiştim,
Açıp okumadan gönül kitabını,
Bilemezdim içinde neler olduğunu,
Çevirip baktıkça sayfalarını,
Okudukça satırlarını,
Hem sevgim büyüdü,
Hem de nefretim,
Anladım bana verdiğini söylediğin,
Kalbine ve tenine,
Benden önce dokunan olduğunu,
Kaldıramadım acı gerçeğin yükünü,
Hissttim içimin parça parça bölündüğünü,
Yediremedim kendime,üzüldüm,sinirlendim,
Bütün bir ömür bu acıyla yaşayacağıma,
Bir kalemde son verdim,
Yarını meçhul olan sevgime....