Üzülme Şiiri - Metehan Sarıyakutoğlu

Üzülme Sarıyakutoğlu,
Ne zaman buldun ki mutluluğu?
Hangi isteğine 'evet' dendi?
Kim incitmeden kaçındı seni?

Üzülme Sarıyakutoğlu;
Değer verdiklerinden ne buldun ki?
Ümitlerin hep üzmedi mi seni?
Dostluk namına neyin var ki mazide?

Üzülme Sarıyakutoğlu;
Nasıl olsa arzuların senden koptu,
Hiç bir isteğin olmayacak,
Sen yine bakacaksın maziye,
Hep ağlayarak.

Üzülme Sarıyakutoğlu;
Unut bütün olanları, mutluluğu,
Nasıl olsa hiç sevenin olmayacak,
Nasılsa gönlün istediğini bulamayacak,
Hep; ellerin boş, ümidin yarım,
Arzuların suskun, kader yine zalim,
Nasıl olsa boynun bükük kalacak,
Kader yine peşini bırakmayacak.

Üzülme Sarıyakutoğlu;
Sen ancak avunursun belki,
Bütün bunları umursamayarak,
Hem zalim olma kendi kendine,
Ve hatta duygusallığı bırak...