Üzülme Sevgilim Şiiri - Erhan Turan

Üzülme sevgilim,
Elbet bize de bir gün güneş doğacak.
Işıltılı sabahlara, biz de uyanacağız elbet.
Yarınları bekleyen coşkularımız olacak,
Çoraklaşmış yüreklerimizde çiçekler açacak...
Üzülme sevgilim,
Her kara kışın ardı bahar var.
Bir gün o baharlar bizi de bulacaklar.
Oturacağız biz de yeni tomurcuk açmış ağaç diplerinde.
Serinletecek bizi de yaşlı çınarların gölgesi...
Ve serin rüzgârlar esecek tenimize işleyen.
Sahil kenarlarının martı sesleri eşliğinde,
Ya da bir çiçek bahçesinin yeşilliğinde,
Bize de gelecek mutluluğun ışıltısı,
Sabaha umutla uyanan göz bebeklerimizde...
Üzülme sevgilim,
Sen daha nice defa bakacakken gözlerime,
Ben sana şarkılar söyleyeceğim,
İçinde senin isminin geçtiği...
Şiirler yazacağım, güzelliğini resmeden,
Ben geleceğim senin diyarlarına.
O yüzden aç yüreğini sevgilim.
Nefesimden bir demet gönderiyorum sana bizim ellerden...

Uçurtmalar uçuracağız göğün göğsüne,
Hayaller kuracağız hayaller üstüne,
Sevdalar ekeceğiz sevdasızlığın köküne!
Kanat çırpacağız gök mavisi gökyüzüne,
Bizi yaşatacağız yaşanmamışlığın şehirlerine...
Üzülme sevgilim,
Karartma ceylanları kıskandıran gözlerini.
Soldurma içindeki sevda çiçeklerini,
Anlamsız bırakma meçhul hayallerini,
Alma benden, senden soluduğum nefesimi...
Üzülme sevgilim,
Güneş bize de doğacak...