Mevlaya kalbimizde olanlar gider
Herkesin sonu toprakta biter
Dünyanın kahrını sevenler çeker
Üzülme sevgilim garibiz diye
Bin yalan aşktan gerçek bir aşk güzeldir
Herkes sahip olmaz böyle sevgiye
Asıl garip olanlar sevmeyenlerdir
Üzülme sevgilim garibiz diye
Aşıklar ağlayıp yanmaya mahkum
Çiçekler yeşerip solmaya mahkum
Dünyada her şey ölmeye mahkum
Üzülme sevgilim garibiz diye
Herkesin bir garip yanı vardır
Herkesin bir garip canı vardır
Her çilenin güzel bir sonu vardır
Üzülme sevgilim garibiz diye
Bülbülün garip garip ötüşüne bak
Aşığın garip garip gülüşüne bak
Dünyanın garip garip dönüşüne bak
Üzülme sevgilim garibiz diye
Severken her şeyi biz göze aldık
Yemini getirip söze aldık
Baharı götürüp kışa kaldık
Üzülme sevgilim garibiz diye
Hatasından çekti Havvayla Adem
Gel aşkları için tutalım matem
Alemler içinde gariptir bu alem
Üzülme sevgilim garibiz diye
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!