Üzülme Sevdiceğim Şiiri - Arzu Acar

ÜZÜLME SEVDİCEĞİM

Üzülme sevdiceğim,
Gidersem bir gün uzaklara...
Sonsuz bir akımdır yaşamak
Sende alışırsın acılara.
Bize ne kaldı dünden?
Bugünüm sen...
Yarınım sen...
Soğuktur zindan sevgilim,
Ellerin ömrümden eksilmesin.
Nasıl büyürse gecede şafak,
İşte öyle hasretimsin.
Araya girse de dağlar
Zindanda bile sevgilimsin...
Bir gün gidersem şayet uzaklara,
Sessiz ve çaresiz...
Üzülme sevdiceğim!
Bahtiyar ol daima...
Göğsünde gururlu bir hasret,
Kavuşuruz mahşer günü elbet.
Yaşamak her yerde aynı doğar sevdiğim...
İster sarayda vezir ol,
İster dağlarda esir...
Şu deli ömrüm sığdı da
Üç adımlık ranzaya,
Bir tek seni sığdıramadım
Bu çıldırtan mahpusluğa...
18 Aşk Misafir Yüreğimde...
Doymadan gidersem sevdiceğim,
Gözlerinin ışığına...
Bil ki başım
Kerbela da bir gündür bu aşk uğruna.
Üzülme sevdiceğim,
Seni ekeceğim giderken sonsuzluğa...
Aç pencereni bak!
Kurtlar, kuşlar ve kâinat...
Olanca nefesiyle seni fısıldar.
Ah ellerim değebilseydi bir kez saçlarına,
Ölmek böyle zor gelmezdi
İnan bu çılgın adama.
Üzülme sevdiceğim,
Bir gün susarsa sesim.
Sen müsterih ol daima...
Sevmek böylesine güzelken,
Yakışmaz keder benim çağıma.
Sen aşkın tacı ol...
Sonsuz ol...
Sönmesin gözlerindeki ışık,
Ölsem bile bahtiyar ol!