Üzülme,sen üzülünce
Icim,yüregim aciyor
Zaten yaralanmis
Sevdalardan kalan bir miras
Zamani merhem sanmistim
O da olamadi ilac
Öksüz kalan umutlarimin
Boynu bükük özlemlere yoldas
Can sikintisi tütüyor
Günlere sarkan ömür
Avuclarimda sessizlik
Hüzünlere demir atmis gibi
Güvercin olup ucmasini isterdim
Cigliklara gebe kalmadan
Ama nerde nerde nafile
Yellere kursun sikarcasina
Üzülme,sen üzülme
Yasanmaz yaralara yara katarak
Bir sevdim,iki sevdim,üc sevdim
Sevecegim kalsamda yalin ayak
(Berlin,30.09.2011) es+
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 30.9.2011 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!