Üzülme Kalbim Şiiri - Kasım Erkut Gökgül

Üzülme kalbim
Bu da gelir bu da geçer
Sen ne fırtınalar gördün
Ne yıkımlar yaşadın
Ama hiçbir zaman yıkılmadın
Her fırtınadan güçlenerek çıktın
Her yıkımdan ders çıkardın

Üzülme kalbim
Gidenin ardından ağıt yakmaya değmez
Yalnızlık sana yabancı değil
Sen daha önce de yalnızdın
Daha önce de yaşıyordun
Şimdi de yaşayabilirsin
Şimdi de ele inat gülebilirsin

Üzülme kalbim
Sen hiç kaybetmedin
Sen hiç üzülmeyi hak etmedin
Seni kaybedenler utansın
Seni üzenler utansın
Sen hep sevdin hep sevildin
Seni sevmeyenler üzülsün
Değerini bilmeyenler ağıt yaksın

Üzülme kalbim
Üzülme sen yeter ki
Sen hiç gidene kal demedin
Gideni gittiği gün silmeyi bildin
Bu da gelir bu da geçer
Bu vefasızı da silersin
Bunu da gömersin tozlu sayfalara
Bir daha açılmamak üzere…