Üzülme Gayrı Şiiri - Serdar Atabay

Kara günler geçer güneş doğunca.
Üzülme sevdiğim üzülme gayrı.
Gönül gülü açar rahmet yağınca.
Üzülme sevdiğim üzülme gayrı.

Toplanıp göçümüz yola düşülür.
Aşılmaz dediğin dağlar aşılır.
Nice dertler biter, buna şaşılır.
Üzülme sevdiğim üzülme gayrı.

Harda yanmış gönül derman arıyor.
Yürek lime lime her gün eriyor.
Yaradan kuluna neler veriyor.
Üzülme sevdiğim üzülme gayrı.

Obamızda duman elbet tütecek.
Yaylada keklikler her dem ötecek.
Türkmen taylar koşup yollar tutacak.
Üzülme sevdiğim üzülme gayrı.

Serdar’ım bu felek neler etmedi
Bağrımdan cefası bir gün yitmedi.
Ağlama nazlı yar ömür bitmedi.
Üzülme sevdiğim üzülme gayrı.