ÜZÜLME DİYE
Azrail dün gece, kapımı çaldı
Açmadım bilesin, üzülme diye
Umudum yalnızca, mahşere kaldı
Ah bile çekmedim, üzülme diye
Özlemim büyüdü, dağları aştı
Sabrımın miâdı, dolarak taştı
Dağılıp yığıldım, feleğim şaştı
Göz yaşı dökmedim, üzülme diye
Yaşama hevesim, bitti tükendi
Yüreğim her daim, umut edendi
İncindi umudum,ruhum gücendi
Öf bile çekmedim, üzülme diye
Sensiz nefes almak, canıma yetti
Felek yüreğime, hasreti ekti
Gönlüm Aşk elinden, illallah etti
Sitemkar olmadım, üzülme diye
ERSOY TÜMAY 14.02.2025
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 07:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!