Üzülme Anne Şiiri - Sevilay Çelik

bugün öğrendimki bir kardeşim daha varmış.
ama o şimdi çok uzaktaymış
belkide bilinmez diyarlardaymış
bugün öğrendimki bir kardeşim daha varmış
canımın bir parçası,
gözümün nuru,
annemin gözbebeği çok uzaktaymış.
sordum anneme o şimdi nerde diye
sustu,sustu sadece,
dona kaldı,
gözünden yaşlar süzüldü kirpiklerinden yanaklarına,
kalbi acıdı,dayanamadı bu acıya
buz kesti yüreği konuşamadı.
kelimeler adeta boğazına düğümlendi
birşey demedi.
baktı öylece suratıma,
sıkı sıkı sarıldı bana,
yavrum,evladım,canım kızım,canımın bir parçası,
o uzaklarda,o şimdi çok uzaklarda.
öldümü dedim birden öldümü o anne
annem ağladı ben ağladım
ölseydi belki bukadar acı çekmezdim dedi annem
ölseydi belki bukadar yanmazdı kalbim,
bukadar sızlamazdı dedi.
peki nerde o şimdi dedim
o şuan bir başkasına anne,bir başkasına baba diyor.
o şuan bizleri hiç tanımıyor
bizden habersiz bir hayatta yaşıyor.
kalbim acıdı,gözümden yaşlar sel olup boşaldı.
annem karşımda bir yandan ağlıyor,
bir yandanda utancından büzülüyordu.
üzülme dedim anneme,
sen sakın üzülme.
bir gün gelecek,birgün oda geri gelecek.
et tırnaktan ayrılmaz anne
et tırnaktan ayrılmaz.
eminim oda birgün geri gelecek.
sana anne babama baba dicek.
onada yavrum,evladım diceksin.
sıkı sıkı onada sarılacaksın
her gece bizim üstümüzü üşümeyelim diye örtüyosunya,
onunda üstünü örteceksin,
saçlarını okşayacaksın..
anne sana söz veriyorum
birgün oda bizimle olucak,
bizimle yaşayacak.
et tırnaktan ayrılmaz anne,
et tırnaktan ayrılmaz..
sen sakın üzülme canım annem,
sen sakın üzülme:((