Üzülme Anne Bir Daha Doğmam

Nedendir gözyaşların, sarılmak mı istedin

Gözlerimdeki nemi koklamak mı istedin

Yüreğindeki beni korumak mı istedin

Saçımdaki akları boyamak mı istedin

Bir teselli bekledim, belki de umut dedim,

Gecesi gündüzünde, gülüşünü özledim…

Sermayem yüreğimi, söküp bir sele verdim...

Fikri gönlümde boran dumanı yele verdim

Bilirdim yakar geçer, görürdüm yıkar geçer

Hiçte pişman değilim üşütse de sevmeler

Bir de sigara yaktım, gözüme duman kaçtı,

Saçlarımı da yoldum, gülüşlerim kanadı,

Yetmedi iki de tokat, bana öfkem dinmedi

Yüzüme de tükürdüm şükürüm sona kaldı

Dur anne dur şimdi, bir daha doğamam ki

Suçlusu yârim değil, ben ona kıyamam ki

Çok mu acıdın bana, belki hiç kıyamadın

Elimden tutup beni, içine alamadın

Gönlümün yangınına, derman da olamadın

Parçalı yüreğimi, yeniden saramadın…

Gülmeyi unutmuşum, sana da değdi yaram

Ne haldeyim görmezdin, keşke hiç doğurmasan.

Bak hala kanar yaram, kızgın kumlara salsam

Ateşlerde dağlasam, gözyaşım serap sansam

Uyusam hiç kalkmasam, rüyalarımda kalsam

Üstüme kapansan da bir daha uyanmasam,

Ne gerek vardı anne! Doğup da yaşamama

Üzülme anne bana… Artık, doğmam bir daha …

9 temmuz 2009 6 ağustos 2009

Mozan-Muharrem Araz

Martılar Göçe Zorlanır Şehrinden Bilinmez Denizlere