Üzülen ben oluyorum Şiiri - Mustafa İleri

Üzülen ben oluyorum
Çekilmez dertler çileler
San ki hamuru imiş gibi
Yapışmış bana kaderle
Gülen yüzüm yok,görende
Görende olmadı hiç
San ki mecburum her kahrım
Her sitemin arkasın da ki
Acıları ıstırabı çekmeye
Kefen gibi biçilmiş bana bunlar
Hep üzülen ben oluyorum neden
Her adım,her nefese,her saate
Geceler gündüzlere san ki kardeş
Sözleşmiş alemde onlar beraber
Benim çile çekmem için
Neden üzülen hep ben oluyorum
Canımın kıymetini bilmeyecek kadar
Koşuşturan yorulan,dert eden ben
Boncuk,boncuk alın teri döken ben
Gülmek mutlu olmak hakkım san ki,
Elimden alınmış hür değilim
Bu alemin hayatın da ki dikenler
Her yerde bulmuş beni yapışmak için
Kurtulmak dipsiz kuyu,girdap misali
Nefes alırken dahi üzülen ben oluyorum

08.06.2012 Şarköy