Üzüldüm Ya Şiiri - Ömer Çetinkaya

N0:19
ÜZÜLDÜM YA
***
SENİN SEVGİNDEN DALA,
DÖNDÜĞÜME ÜZÜLDÜN YA.
GÜL DALIMDA ÇİÇEK İLE
GÖZLERİMDEN SÜZÜLDÜM YA.
***
HER DALIMIN YAPRAĞINDA,
MEZARIMIN TOPRAĞINDA,
YARIN ZÜLFÜNÜN BAĞINDA,
GÜL BASTIDA EZİLDİM YA.
***
GÖZLERİN ÖLDÜRÜR BENİ,
KENDİMDE BULDUN BEN SENİ,
CANIM İÇİNDEKİ BU CANI,
CANI İÇİNDEN DÜZÜLDÜM YA.
***
GÖNLÜMDEKİ ALEM SİN SEN,
HER ZERRENDE YAŞAR İKEN,
GÜLLE AÇAR HEP GÜLER EKEN,
BEN OLURSUN SEN BENDİM YA.
***
DOĞAN GÜNDE SEN AÇARKEN,
BEN OLURSUN NUR SAÇARKEN,
HEP GÖNLÜMDE SEN GEÇERKEN,
İŞTE BEN SANA DÖNDÜM YA.
***
ÇONGERİ SENDEN İBARETİM,
SANMAKİ KAN DERİ VE ETİM,
HAYAT DENEN HEZİYMETİM,
VÜCUTUMA BÜRÜNDÜM YA.
***
A-Şık=(Ç O N G E R İ= Ö M E R-
Ç E T İ N K A Y A:09.09. 2 0 1 9
Ç E T İ N K A Y A
P A Z A R