Üzüldüğümü bil istedim Şiiri - Zeynep Beşen

üzüldüğümü bil istedim
bilirsen gelirsin umuduyla
üzüldüğümü bil istedim.
sesimin böyle buruk çıkmasına aldırma
adın sesime vurulunca,
beli burkuluyor sesimin,
sen bana aldır/ma.
kırılıyorum işte bunca yokluğuna.
sonra güneş batıyor yavaş yavaş,
sen gelirsin umuduyla
güneş batıyor yavaş yavaş.
o bile umudunu yitirmedi bir kaç bin yıldır.
akşam oluyor sen yoksun.
ayrılık arşın boyunu geçse de
damdan düşer gibi yüreğime devrilen de sendin.
anlamıyor beynim nasıl bir çıkmazsın ki
çıkmak nedir bilmiyorsun bu candan.