Yaralı olan bu kalbime tuz basmaya mı? geldin.
Lanet olası kader sen bizi hep yendin.
Mücadele etmekten yorulmayacağım dedin,
Üzüldüğüm tek birşey var?
Yavrularım yalnız kaldı.
Yıkılmadan durmak mı? imkansız değil.
Ey lanet olası kader ağlamak elimde değil.
Yeniden gülmek mi? Herhalde mümkün değil.
Üzüldüğüm tek birşey var?
Yavrularım bensiz kaldı.
Nefret edemem ben, Onu hala seviyorum,
Hayat sana hergün kahrediyorum,
Birgün bende güler miyim? Bilmiyorum.
Üzüldüğüm tek birşey var?
Yavrularım uzak kaldı.
Ben umudumu yitirmeyeceğim,
Nefret mi? Hiçbir zaman etmeyeceğim,
Gece gündüz seveceğim biliyorum ama?
Ölene kadar yavrularım diyeceğim.
Kayıt Tarihi : 3.2.2006 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!