Üzre Şiiri - Hilal Erboyacı

en gösterişli yerinde duvarın

parlak bir kağıt parçası,

besteler yapar.

ünvanlar,kariyerler...

güven telkin üzre

çizilmiş yaldızlı çizgiler.

merak etmek,araştırmak,

omzuna çökmek sabrın

paylaşmak üzre

kurulmuş kimliği aydının.

cehaletse, tanımsız ve zor

mürekkep yalamakla bitmiyor yol.

sezgi ateşten bir kor!

yaldızlı çizgiler üzre

şaşalı isimler,

örtmüyor cehlin kara yazgısını

istemesen de ardından gelmek üzre

sessizce geziyor kol.

dirsekler çürümeli

gözlerde çağların yangınları

şark tembelliği mi desem? ! ...

bu yazgı değişmeli,

iki kere ikilerle

çözülmüyor her denklem!

küstahlığın izleri

cehlin karanlığında gizem!

bir anlam kıtlığıdır

alır başını, vurur duvarlara

bumerang tadında zan,

serbeser....

ahkâm kesmek üzre

bembeyaz satır aralarını

kirletir,çizer...

sorgusuz infazlarda ne yürekler tutuşur

anlatsan,

anlamaz....

sınır; ancak anlayabildiği kadar.

insan böyle böyle

anlaşılamamanın kahrında

dibe vurur,

kahrolur
bezer...

Hilal Erboyacı