Üzmez Güller Dikenleri

üzmek istemezken güller dikenleri
toprağın kıymetini bilmiyordur elbette
akıbeti belli belirsiz bir aşkta
hep son durakta ayrılacak değil ya
özlemin yurdundan sürgün edilen
bir varmış bir yokmuş hasret
eski masalların birinde
ben aşık oldum yâr
kimseler ilişmedi kimsesizliğime

bir kadın gidiyordu sonra
omuzunda ayrılığın yükü
tabiki ağır gelmiyordu ona hayat
ben taraf olmazken
o bertaraf oluyordu aşka
şimdi şarkılar yalan ezgiler başıboş
her kapı önüne açıldıysa bir o kadar kapalı
ağlıyorum bağıra çağıra
bekliyorum artık
kim ismimi söylerse şansıma