Üzmeyeceğim Şiiri - Niğmetullah Uçar

ÜZMEYECEĞİM

Seni arzuladım aradım yoksun
Bir daha seni hiç üzmeyeceğim
Hayalimde bana ters bakıyorsun
Tövbeler tövbesi küsmeyeceğim

Beni aradın mı bilemiyorum
İstiyorum ama gülemiyorum
Nasılsın diye de soramıyorum
Söz verdim kendime üzmeyeceğim

Yanındayken seni anlayamadım
Sevdiğimden bir an soğudum sandım
Geçen günlerimi düşündüm andım
Şikâyetlerimi saymayacağım

Kavga sitem küsmek üzülmek bitti
Eski ben değilim o benlik gitti
Dünleri düşünmek beni kahretti
Sana siten dahi etmeyeceğim

Ahlak sıfır olmuş namus kalmamış
Fertler insanlıktan nasip almamış
Yalnızca hayvani arzular kalmış
Onlarla birlikte gitmeyeceğim

Unutmam sevdiğim seni sılada
Gönlümdesin her an yanıbaşımda
Arada mesafe uzak olsa da
Gönlümü kimseye vermeyeceğim

Yalnız kalıp seni hayal ederim
Başkasına gerek değil sözlerim
Senindir ellerim gövdem gözlerim
Seni seviyorum hep seveceğim

Niğmetullah UÇAR
Ankara
18.03.1986