Üzmesinler Seni Şiiri - Mestur Yazar

Aklımdasın kalbimde yer kalmadı
Ruhumdasın cismimde ten kalmadı
Damarlarımdasın, nefes nefeseyim
Canımda can kalmadı.

Duydum ki beni sormuşsun eski dostlara
Nefret doluyum söylesin dostlar sana,
Nefret edemiyorum
Sevgi doluyum, haber salsın kuşlar sana
Umutsuzum, gelemiyorum.
Aciz bir kulum ben, Süleyman değilim
Önünde dünyaları seremiyorum.
Umuda inat bunu da söylesin dostlar sana

Bakma bana öyle demiyorum
Bana tam da öyle bak
Fakat şimdi hatırlamassın ki gözlerimi
İkimizde biliyoruz, aldatmayalım birbirimizi
Biz hiç göz göze gelmedik ki zaten.
Hatta mümkünse gökyüzüne de bakma sen
Biz hiç yan yana gelmeyeceğiz ki zaten

Çatık kaşlarını gözlerimden
İstemsiz gülüşlerini düşlerimden
İsmini dudaklarımdan al razıyım
Ama sen gene giderken öyle güzel gülme olur mu
Mutlu sonla biten bir kitabın son cümlesi gibi
Anla, orası artık susuz kalmış bir denizin dibi

Git istiyorsan, arkana bile bakmadan git
Sen genede çok uzağıma gitme olur mu, üzerler seni
Bu kelimeler, bu gereksiz düşünceler üzerler seni
Söylesin dostlar sana
Gideceğin yollara su değil, ömrümü serpeceğim