Üzme Vefasız Şiiri - İbrahim Çiçek

Başına döndüğüm kara kaş yarım;
Meni böyle üzme vefasız zalım.
Bilmirem hancarı olajağ halım,
Meni böyle üzme vefasız zalım.

Harya getsem yadımdan çığmırsan;
Geri dönüf heç üzüme bağmırsan.
Nehlet deyif sen kinini yığmırsan,
Meni böyle üzme vefasız zalım.

Bir mahnı söyle sen meni yad et;
Ay gız men sana almışam gözel bir ğalet.
Senin için neçe ildi çekmisem zehmet,
Meni böyle üzme vefasız zalım.

Ele göresidim senin gül cemalını;
Nahağ yer döndün maga dalını.
Gurvan ederem ay gızı sana canımı,
Meni böyle üzme vefasız zalım.

Cehennem közünde pişti üreğim;
Ay maral seni harda göreyim.
Yaradan ğudadan budur dileyim,
Meni böyle üzme vefasız zalım.

İrvahamın halı bele yamandı;
Hemeşe demişem dünya yalandı.
O bedeşe bele ömrüm çalandı,
Meni böyle üzme vefasız zalım.