Üzme Varisi Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Üzme Varisi

Yaş kemale erse de bitmez işin
Bu dünyadan var mı hakkını alan?
Yaşadıkça her daim ister dişin
Sen doysan da doymaz geride kalan

Uşak çalış ver der, hazır yiyeyim
Sen eski giy, ben hep marka giyeyim
Bundan başka sana neyi diyeyim?
Bir gün gider sayılı günü dolan.

Emlak için yoksa cebinde nakit
Senet, kredi al yap sağlam bir akit
Varis der dereyi geriye akıt
Kendin için sakın yapma plan.

Tembel olup postu serme ışığa
Teri kurutma, et gelmez kaşığa
Sen ye kuru ekmek, kaymak uşağa
Evlat mal, mülk ister, gerisi yalan.

Ana, baba isen çökme hasıra
Kolun yorulsa da bakma nasıra
Oğlunuz manita yaptı bu sıra
Sonradan ağlarmış önceden gülen

Servete bağlanıp olma harisi
Lüksünden yaşayıp üzme varisi
Pul etmez ölenin eti, derisi
Gidince olmuyor geriye gelen.

Hoşoğlu, harcama varın, yoğunu
Toprak bilmez azdan, ister çoğunu
Sen gel günde bire düşür öğünü
Yalnızca bir dua beklermiş ölen.

Mustafa Hoşoğlu
26.09.2024

Harisi: bir şeyi aşırı ölçüde isteyen, çok istekli, bir şeye doymak bilmeyen, açgözlü, hırslı.