Haçlı-vâri seferinden temin etmişse bile,
Renge muhtaç değil artık dökülen kanlar ile.
Giderek artacak elbet çoğalan kini gibi,
Çoğu bir şeytana benzer,melun ırkın takibi.
Bosna’dan Bağdat’a,İstanbul’a dek,bayrağını,
Örüyor bir,bir örümcek o bilinmez ağını.
Yetinir sanma sakın belli ki hiç durmayacak,
Bu savaştır; kavuşan Türk,vatanıymış sayacak!
Haliç’in miğferi gökler,toprağın giysisi biz,
Ne gerek var,savaşırken yüreğin kendisiyiz.
Bin asırlık istikamet düşüyor sanki,fakat,
Daha bir güçlenerek çıkacaktır kat be kat.
Gezdiğim onca yolun,onca hayalin sebebi,
Seni övmüş,seni göstermede halkıyla nebi.
Anla artık güzel İstanbul’um,ufkundaki yer,
Ülkemin alnı; rüyalar şehridir,fecre değer.
Tek hükümdar gibisin açtığın an kollarını,
Senden ayrılmayacak,tutsa da eller yarını.
Güldüğün yer dirilirken niçin ağlarsın o an,
Kalbimiz atmaya başlar,şehit etmişse vuran.
Böyle bir günde senin şarkını söyler,anarız,
Yaklaşan düşmanı boş ver,Fatih aşkıyla varız.
Üzme sen kendini İstanbul,A Halkım! diyerek,
Can umarsak yeniden varlığı sayende gerek.
* * *
Şair AhraziKayıt Tarihi : 26.4.2005 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
Stj.Av.Arif BALTACI / Trabzon Şiir Grubu
O dağların soylusu küheylan yolda kaldı.
Beton duvarda hapis, yayalam yürekte kaldı,
değil biz istanbulu istanbul bizi aldı.
Akrabalar el olmuş gözlenen yol yel olmuş.
İstanbul bizi aldı insanlık yolda kaldı.
Cenneti soldurmuşlar betonla doldurmuşlar.
İstanbul mahzendeki küflü tabloda kaldı.
İnsanların içi boş kim içlerini çaldı?
Fatihin sevgilisi sanattan geri kaldı.
Beyinleri çıkarıb samanla doldupmuşlar.
Yüreklerden sevdayı manukyanlarmı çaldı.
Bizi bizden calanlar ruhumuzuda caldı.
Boğazın hatırası truvalarda kaldı.
Çağlara ufuk açan çağ gerisinde kaldı.
İstanbul truvada bizede varoş kaldı.
Mehteranın haşmeti imdi gölgede kaldı.
Fatihe fatihayı bethhovndan devlet çaldı.
Şaiirin yüreğinde gerçek istanbul kaldı.
Yinede umutvarız yeni güne az kaldı.
Eşek meydanda kişner,atlara fayton kaldı.
Bizede gemileri gökten yürütmek kaldı.
Çağların anahtarı miras dedemden kaldı.
Pusatımı kuşandım bir tek besmelem kaldı.
Necati Gedikoğlu..
TÜM YORUMLAR (6)