Üzme kimseyi yaşarken
Boğma kimseyi taşarken
Tadacaksın birgün ölümü mutlak ölürsün
İyi olsanda kötü olsanda görürsün! ...
At, tut, ölç, biç, topla, toparla
İnsanım dersen herkeste insan pekala
Yemek yediği tabağa pisler ancak kuşlar
Bir kuşlar bir de senin gibi kuş oğlu kuşlar! ...
Tarihten bu yana hep dinli dinsiz
Bir can yakan ki mutlak odur edepsiz
Bir köyden bir gereksiz çıkar o köyü karama
Kömürlükte kaybettiğini harmanda arama! ...
Doğurmuş kazanmış ana baba ne suçları var şimdi
Hani sana'' kötü ol'' diyenler nerde onlar şimdi?
Sen yüz yaşasan anan baban yine yanında gezsin mi?
Senin durumuna cevap vermez durur düşünür hindi! ..
Kayıt Tarihi : 18.4.2009 14:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Niyazi Sakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/18/uzme-kimseyi-yasarken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!