Üzme artık sen OğuL

Can Yiğidim,öz yiğidim
Küsüp gittin ya dün evden
Niye gelmedin ki hala? bilmem
Bak! sana yazdım bunları,bütün gece
seni beklerken
Kirpiğim kirpiğime değmeden

Canımla yoğurmuşum
Kanımla beslemişim
Dünyaya getirmişim de
Gör bak şimdi umursamaz bile

Üstüne titremişim
Gözümden sakınmışım
Canımdan çok sevmişim
El bebek gül bebek büyütmüşüm de
Yazık; şimdi değermi bile

Sevincimde,üzüntümde
Ağladığımda,güldüğümde
Sevgimi hiç esirgememişim de
Beğenmez de, der ki bana az bile

Üzme artık sen oğul
Aç ta gözünü,gör bir kez nolur
Dost bildiğin o kurtlar
Korkarım bir gün sonun olur

Gün olaa harman ola
Sende olursun bir gün baba
Evlat versin de eşin sana
Gör bak nasılmış o zaman dünya

Can Yiğidim,öz yiğidim
Uğruna yaşlar döktüğüm
Gel atma öğütlerimi yerden yere
Mevlam sana akıllar vere

Yapma yavrum sen böyle
Olma bu kadar asi,gel biraz sözümü dinle
Vicdanın sızlar elbet,birgün öldüğümde
Bir kalıp taştan af mı dilenir o zaman,
sen söyle?