Uzlet Ettikçe Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Çoğalan fertleri dünyâda beşer gaflet ettikçe
'Kişi mümtaz olur âlemde elbet uzlet ettikçe' (1)

Şafağın şebnemi toplanmada otlarda yavaşça
Isınır şems onu yükseltmek için gayret ettikçe

Susayan tarla yeşillikle taşar renkler içinde
Gömülen her küçücük turfa tohum gerd'i ittikçe

Değer arttırmada engûr yeni dünyâ pazarında
Gelişir Kermiyeler bağ-baniler nusret ettikçe

Tasasız kalple Fatin gûşede şâdâne yaşarken
'Kişi mümtaz olur âlemde elbet uzlet ettikçe' (1)

(1) Fehim'in gazelinden

Gaflet = ihmâl Uzlet = inzivâ
Şebnem = çiy Şems = güneş
Gerd = toz, toprak Kermiye = asma ağaçları
Engûr = üzüm Turfa = garip
Bağ-bani = bağcı Nusret = yardım
Gûşe = uzak bür köşe Şâdâne = zevkle, keyifle

Feilâtün feilâtün feilâtün feilâtün
. . / / . . / / . . / / . . / /