Uzlet Şiiri - Sude Nur Haylazca 2

Su’yun Ateș’e Ç’ağrısı

Uçurum ağzında açan ülkenin kayıp çocuklarıyız!

I.

manayı içinde tutan yar(a) mevsimindeyiz
ben sana kanatlanan Ânka

II.

canpazarında Hasbiye Allah!
Lâ Mekân kavmiyiz!
kavmimize sadık!

âh benim toprak yanımı ağlayan
kaburgana yakınlığım
göğüsümde çıkan isyan!

III.

yoldaşlığımız iğne, iplik zamana karşı
gül işi işliyoruz aşkı
ve kuşları göğüs kafesimize

kapadığımızda gözlerimizi
düşlerimizi karşılayan tek gerçek; uzlet!

nârı dalında çatlamaya bırakan yara(da)nın sabrına amenna...

ateşin suya üșümesinde
içre vurgunluğumuz!

IV.

Dersim´im!
sen,
yanan bağrıma kıvrılan Munzur

dağlarımda,
buram buram kekik kokusu sevdana merhabam!

sayki eşkıyanım,
saçlarına uzayan ellerimde zaman ç’ağrısı gece!

en güzel yurt
uçurumlarda açan anavatan kokum!
yaslanıp göğüne yandığım
Kâf çıkmazında çatık kaşlı Anadolum,
ülkem!

V.

âh uzağı yakın bakan yüreğim
dokunduğunda kanatlanır yaramda kabuk
ufuk çizgisine uçar turnalar

VI.

"kün fe yekûn"

ilk elma ısırığında dișinin diriliş izi
ayaklarının altından çekilen cennet
Âdemi kendine katan Havva

Züleyha kalbinde can kesiği
Yusuf güzelliği, sevda!

öze döndüren azap
Șem ile Pervane
Rahman ve Rahimden gelen
aşktır yakan,
uyan!

VII.

dize gelip
ezcümleyle sana kurulan alfabem
yitik!
ki;
şiir,
Allah`ın sözü peşinden koşturan!

ah gökyüzü sonsuzluğunda
kara gözlerimize düșen yıldızların ateşi
sen’ben açmazı
yanardağ ağzında kanayan ateşe çiçeğin direnişi!

dil, içine kapanan sustalı
söze bilenen neşter
kabuk sarmalında büyüyen yara

VIII.

sorma,
üçüncü mühür en dibinde acının
gözlerimizin g’ördüğünden fazlası içimizin söküğünde
dünya yükü
kuș tüyü eksik kamburumuzda

..uyku kıvrımında
aramıza çekilen ismid sürmesi
kedere kısmet

kayan yıldızları toprağa bağıșlayan O’dur
ve cesetlerimizi..

karışıp eşleşmek
dokunmaktan öte sarılmak

koynuna sığınan çocukluğum kadar masumdur aşk
uyan!

IX.

uz’dan
sen aydın kardelen kalbime
az’dım
vuslatı kabirde
nazarı okunan duâydı gözlerin gözlerime
battıkça kirpiklerin öldürüyordun!

"kün fe yekûn"

Hasbiye Allah!

amin...

sude nur haylazca