Uzlaştık Şiiri - Cevat Çırak

Uzlaştık

Telefonum çaldı,
Açtım.
Nasılsın?
Dedi arayan kişi.
İyiyiz ,
Oturuyoruz,
Dedim.
Aaa dedi!
Şaşırdı.
Biraz duraksadı.
Kim var dedi?
Ben varım,
Geçmiş güzel anılarım,
Bir de,
Geleceğe dair
Renkli hayallerim
Var Dedim.

Bir anlık
Sessizlik oldu,
Yutkundu.
Bende
Yutkundum.
Neden aradın?
Dedim.
Bir şey soracaktım,
Ama,
Vazgeçtim
Dedi.

Neden vazgeçtin
Dedim.
Bugüne dair
Dedi,
Kimse yok meclisinde.
Maalesef Dedim,
Yok.
Tekrar yutkundu
Ben sustum.
Sessizlik oldu,
Derin bir nefes aldığından
Kederlendığini
Anladım.

Size hoş sohbetler
Diliyorum dedi,
Kapattı.
Biz,
Devam ettik.
Evet
Bu doğru,
Yalnız değildim,
Fakat,
Bu günler
Kayıp yıllarımızdı
Şaşırmadım.
Ben, anılarım ve hayallerim,
Muhabbete
Devam ettik.

Başaracağız,
Başka yolu yok dedik
Birlikte
Yürüyeceğiz.
Karanlığı aşıp
Işığa gülümseyeceğiz
Güneşli mesut günleri
Yilmadan
Adeta iple
Çekip getireceğiz dedik,
El sıkıştık anlaştık.
Sonra
Hep birlikte
Zafere  sevineceğiz
dedik kenetlendik,
Yola koyulduk...

Son durağı gelince
Durup
ineceğiz.
Bizde,
Herkes gibi
Hoş bir seda
Bırakacağız.
Sonra
Karanlık günleri aşıp
kavuşup toprağa
Sessizce
Bu diyardan
Göçüp
Gideceğiz.

Cevat Çırak
04.05.2024