Uzlaşma Şiiri - Nedim Uçar

Yaşam bir uzlaşma yargıdan öte,
Solgun dudaklarda asrın gülüşü.
Dizgini zorlarken yılkı atları,
Turkuaz renginde suların düşü.

Korkular üşürken çıkar uğruna,
Bombaya dönüşür duygusal bağlar.
Kuşkuya perçinli insanlık bu mu?
Kan sızan kundakta bebekler ağlar.

Çökük avurtlarda hüzün artığı,
Arzular yıkanır sel sularında.
Küf kokan toprağa serpilmiş kollar,
Barışa uzanır uykularında.

Kaygan zeminlerde esneyen duvar,
Varoşlarda yürek yakan kıvılcım.
Duman burgusunda yalın haykırış,
Bozkır rüzgarında katlanır acım.

Dipsiz karanlığın renkli büyüsü,
Güneşin sularda kaybolduğu an.
Kaldırımı döğen ayak sesleri,
Safran sarısında inliyor zaman