Hani yirmili yaşlarda şiir yazmış, geleceğiz demiştim.
Hani şehitlik bahçesinden koparacağımız gülden söz etmiştim.
İşte şimdi o sözlerimin hepsini geri alıyorum.
Gelemedik, gelemeyiz Türkistanlı kardeşim, yanıyorum.
Çünkü ben, bizde Türklük ve İslam şuuru var oldukça demiştim.
Lakin kalmadı, İslam’dan eser yok, Türklük ise bilmemişim.
Nereden bilirdim ki otuz yıldan az bir zamanda bunların,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
unutulmuşlar bundan daha iyi dile gelir mi bilmem üstad. çok güzel dize gelmiş unuttuklarımız. allah büyük ama insanlar küçük. haşa allah diye paraya tapmalarımız bitmedikten, özümüz olan islama dönmedikten sonra daha çok şiirler yazılır bu yolda.
tebrik ediyor ve sizi kutluyorum üstad.
şiirin hakkı 10 değil ama kusura bakma artık burada ancak 10 var.
saygılar ölüdenizden
Ramazan Uğur
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta