Üzgünüm Öğretmenim Şiiri - Celal Ağyar

I
Bakın siz bana sordunuz
benim bir babam var
tabii ki var
ve iyi ki
ya ne olsundu

Babam işte mahlassız adam
etinden sıyrılan ülkem gibi
bu adam benim babam

Bakın siz bana sordunuz
bu benim babam
ki babam
kan kusan
kinin yutan
Çukurova yürümüştür emeğinde
hatta Nusaybin'de saka
muska değil kuşlara
yani oğuıllara kızlara
can taşıyan koynunda
yeşil portakal çıkınında

Bakın siz beni anlamadınız
yanıldınız
Türkçesiz bir ülkeniz var
yazık
ki babam ölüyor
gittikçe ölüyor
inadına yapıyor bunu biliyorum
ben çöl oluyorum

II

Üzgünüm öğretmenim
babamı kaybettim
kaldı buzullar altında süvari
kaldı kabzada el izi
bölük komutanından birkaç hatıra
biraz erzurum evet üzgünüm
kaldı buzullar altında süvari
üzgünüm

Babamı kaybettim
kör oldum öğretmenim
iştahım kesildi
su artık eski lezzetinde değil
hayat Hayy'dan değil
körüm öğretmenim
köreltildim
ışığı görmüyorum
ışık nedir bilmiyorum
nefesim meryem değil
bedenim masum değil
kuru dal

Dünyaya dal(ma) dım öğetmenim
dilimle dokundum kayzere
çarpıldım çarpıtıldım
kimseyi aldatmadım
belki bir kısmını söylüyorum gerçeğin ama
yalan söylemiyorum

Kendime gitmek istiyorum
kendime gelmek
kendimin peşi sıra
kendimi yara yara

Çorak olmasın yolum
metin kılınsın yürüyüşüm

Nisan 1998