Üzgünüm hayat beni kaybettin,
git sen geç dalganı denizle,
hatta rüzgara üfle öfkeni,
estir fırtınanı çölüne...
Üzgünüm hayat beni kaybettin,
hani son sözünü söyledin ya ,
fark etmez dediğinde,
fark attım ben sana aslında,
yedi milyar insan ile...
Üzgünüm hayat beni kaybettin,
pazarlığa oturur umuduyla,
yolladın ya şeytanı üstüme,
ben senin gibi hayat satmam,
kağıdı ağaç rakamı mürekkebe...
Üzgünüm hayat beni kaybettin,
astılar beni defalarca insanım diye,
üç adım ötede doğdum çığlık çığlık,
ve çocuk çocuk gülümsedim sana,
seni ciddiye almıyorum diye...
Kayıt Tarihi : 3.3.2021 01:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat yorsa da , yakalayabilene aşk olsun diyecek kadar güzel...
![Çağdaş Durmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/03/uzgunum-hayat-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!