Ufak tefek patikaları var ömrümün
Yıldızlara bakmıyorum
Kayboluyorum,
Baksam yuvarlanacağım
Tutunamıyorum,
Uygunsuz adımlarım var
Üşengeç artık umutlarım
Karanlık gecenin içinde
Öptüğümde,
Dudaklarım sızlıyor
Kaçıyor korku içinde uykularım
Anlatamıyorum,
Üzgünüm
Günü devirmek zor artık
Vazgeçtim, acıyı yazmaktan
Yazamıyorum,
Yaşamak sanki daha kolay
Ellerimin titrekliği
İçimdeki ürperti
Göğsüm ilerde, başım dik
Kimse bilmiyor
Saklanıyorum,
Neler bıraktım geride
Bakışlarında gıpta insanların
Bendekiyse bilinmezlik
Görünmüyor acım
Gizlenmek kolay artık
Tutunamıyorum,
Üzgünüm…
Kayıt Tarihi : 24.5.2008 10:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Gençay](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/24/uzgunum-85.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!