Dün gece bir mum gibi erittim seni,
Hüznümün karanlığında…
Aksin, yüzüme dokundu
bana bakarken korktu.
Hükmün sabah altıya kadardı.
...Işıldayan göz bebeklerimdi
bir zamanlar senin şavkın sandığın…
Kucağında uyumaya korktuğum,
suretin titrerken nefesimin buğusunda,
Üzgünüm, güneş doğdu kayboldun...
Kayıt Tarihi : 22.7.2011 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!